اثرات تراکم گیاه و تنش خشکی بر عملکرد و توانایی های رقابتی یونجه (.medicago sativa l) و بروموس تومنتلوس (.bromus tomentellus boiss)

به منظور بررسی اثرات تراکم گیاهی و تنش خشکی بر عملکرد یونجه و بروموس تومنتلوس، آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان در سال 1392 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی و در چهار تکرار اجرا شد. 18 تیمار شامل 3 ترکیب کشت به صورت خالص و مخلوط، دو سطح تراکم گیاهی و سه سطح آبیاری اعمال گردید. نتایج نشان داد که کشت خالص یونجه نسبت به کشت مخلوط و کشت مخلوط نسبت به کشت خالص بروموس دارای عملکرد کل بالاتری است. شاخص نسبت برابری زمین (ler) در تمامی تیمارهای کشت مخلوط کمتر از یک به دست آمد که نشان دهنده وجود رقابت بین گونه ای در کشت مخلوط بود. میزان عملکرد و تولید زیست توده به ازای پایه با افزایش تراکم و افزایش رقابت و هم چنین با افزایش تنش خشکی و کاهش منبع رطوبت کاهش یافت. مقایسه وزن ماده خشک عملکرد بالای سطح و پایین سطح نشان داد که یونجه بیشتر به رقابت درون گونه ای حساس است تا رقابت برون گونه ای و عملکرد بروموس بیشتر به وسیله رقابت بین گونه ای اعمال شده توسط یونجه محدود می شود تا رقابت درون گونه ای. شاخص شدت رقابت نسبی در تمامی تیمارها برای بروموس مثبت و برای یونجه منفی به دست آمد که نشان دهنده توان رقابتی بیشتر یونجه نسبت به بروموس در کشت مخلوط بود.